Tríggir gingu skipaflotar
út av Oyrarsundi,
Jarnbardur á odda sigldi,
jallurin stýra kundi.

Danimarks kongur til orða tekur,
letur so orðini greiða:
“Hann, ið Ormin Langa tekur,
skal hann við ognum eiga.”

Eirikur hugsar við sjálvum sær:
Tó at tú manst tað royna,
tú tekur ikki Ormin Langa
við danskari makt aleina.”

Mælti tað Svøríkis kongurin,
heldur á brýndum knívi:
“Eg skal Ormin Langa taka,
umenn tað kostar lívið.”

Eirikur stendur á bunkanum,
klæddur í skarlak reyð:
“Tú tekur ikki Ormin Langa,
fyrr síggi eg tín deyð.”

Eirikur talar til sínar menn:
“Kempum munnu vit møta,
standið væl og manniliga,
tí blóðig verður gøta.”

“Noregsmenn á kongsins knørr
kunnu væl beita knív,
ganga fram í hørðum stríð,
ella lata lív.”

Eirikur talar til Finn hin Lítla:
“Tú skalt hjá mær standa,
tú skalt verja sjálvan meg,
umenn eg komi í vanda.”

Løgdu teir á sundið út,
bíðaðu har so leingi,
longdust eftir norskum knørri,
at berjast mót Noregs kongi.

Løgdu teir skip við oynna inn,
ætlaðu sær at vinna,
hildu vakt bæði nátt og dag,
norðmenn vildu teir finna.

Nú skal lætta ljóði av,
eg kvøði ei longur á sinni,
nú skal taka upp annan tátt,
dreingir, leggið í minni.

Ólavur siglir í Eysturhavi,
ætlar heim at fara,
tá hann kom í Oyrarsund,
hann sær ein skipaskara.

Høvdingar tríggir á landi standa,
hyggja út so víða,
sunnan síggja teir knørrin prúða
eftir havi skríða.

Danimarks kongur til orða tekur:
“Alt mær væl skal ganga,
Krist signi míni eygu tvá,
nú síggi eg Ormin Langa.”

Eirikur stóð har skamt ífrá,
talar til sínar menn:
“Kongurin av Danimark,
hann sær ikki Ormin enn.”

Har kom fram ein størri knørr,
dreingir undraðust á,
Svøríkis kongur til jallin talar:
“Nú man eg Ormin sjá.”

“Leggið nú skip frá landi út,
árar í hendur taka,
latið ei Ólav sleppa so,
fá hann heldur sín maka.”

Eirikur hyggur í havið út,
talar til sínar menn:
“Tað svørji eg við sannan Gud,
teir síggja ei Ormin enn.”

Danimarks kongur og Svøríkis kongur
halda á skefti reyða:
“Eirikur jallur ræddur er
at hevna sín faðirs deyða.”

Vreiður var tá jallurin,
hann mælir av illum sinni:
“Annað skal til enn orðabrask
noregsmenn at vinna.”